Masz niezwykle rzadki dar
Trzymasz w ręku gruby sznur
Nieświadomie dotąd śnisz
Siłą rzeczy – nie wiesz nic
Innym ludziom mówisz wieść
Chociaż pewnie nie chcesz tak
Wielki ciężar lekko nieść
Na swych barkach cały czas
Prorok ludzki, co za żart
Kłamstwa szerzy w sercach tak
By nadzieja rosła nam
I zajęła duszy jazd
O czym mowa – myślisz wciąż
Dostrzeż co otacza cię
Media, wieści, plotki chodź
Chwila czasu… Wielka nić
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz